Konstal 102N
W latach 70. komunikacja miejska polskich miast zmagała się z “trudnościami obiektywnymi” – zatłoczonymi autobusami i tramwajami i niedostatecznej ich ilości. By sprostać wymaganiom dużych miast i zapotrzebowaniu na nowy tabor tramwajowy, w czerwcu 1967r. Chorzowska Wytwórnia Konstrukcji stalowych KONSTAL zbudowała prototyp tramwaju typu 102N.
Był to dwuczłonowy tramwaj przegubowy sześcioosiowy normalnotorowy, oparty na powstałym w 1963r. wagonie typu 15N. Produkowany był od października 1969r. do stycznia 1970r.
Zmieniono wygląd zewnętrzny wagonu, dzięki zastosowaniu kabin z szybą nachyloną o ujemnym kącie. Dzięki temu tramwaj zyskał nowoczesny, jak na tamte czasy wygląd, lecz owa przednia szyba nie zapewniała bezpiecznych warunków pracy motorniczego. Powodowała ona odblaski i refleksy świetlne z wnętrza wagonu, co było szczególnie dotkliwe podczas wykonywania kursów na liniach nocnych. Było to uciążliwe do tego stopnia, że MPK Wrocław postanowiło zmodernizować część wagonów 102N, stosując w nich kabinę z wagonów typu 13N, tak że powstał z tego podtyp 102Na. (m.in. wagon 2001)
W stosunku do wagonu 15N, zmieniono także konstrukcję przegubu i wózka środkowego. Pudło wagonu oparte jest na trzech wózkach – dwa skrajne są napędowe, zaś środkowy, znajdujący się pod łączeniem członów – jest wózkiem tocznym. Tramwaj napędzany jest czterema silnikami trakcyjnymi – typu LTb 220 o mocy 41,5 kW każdy.
Silniki te połączone są ze sobą szeregowo, czyli uzwojenie wirnika i elektromagnesu jest połączone jedno za drugim, oznacza to, że im większy prąd przez nie przepływa, tym mniejsza jest prędkość obrotowa silnika i odwrotnie. Wadą tego rozwiązania jest gwałtowny wzrost obrotów silnika podczas poślizgu kół np. na śliskiej szynie. Zalecane więc w takich warunkach było natychmiast wyeliminować poślizg kół, gdyż wzrastające obroty i powstający łuk elektryczny może doprowadzić do uszkodzenia silnika.
Wagony tramwajowe posiadają na pokładzie urządzenie zwane przetwornicą, służące do zmiany napięcia na niższe, służące do zasilania urządzeń sterujących. Wagony typu 102N posiadają przetwornicę wirową przekształcającą napięcie z 600V na prąd stały 40V. Wadą przetwornicy wirującej był hałas spowodowany pracą wirników prądnicy i wentylatorów. Ponadto podczas wjazdu na bardziej obciążony odcinek sieci, efektem ubocznym było charakterystyczne przygasanie oświetlenia wnętrza.
Tramwaje 102N wyprodukowano w małej serii obejmującej łącznie 42 wagony. Eksploatowano je w Krakowie, Gdańsku, GOP-ie, Poznaniu i oczywiście we Wrocławiu. Kilka egzemplarzy z Krakowa trafiło w późniejszym okresie także do MPK Wrocław. Jeden z liniowych egzemplarzy modelu 102N został zachowany z przeznaczeniem na pojazd historyczny – to pojazd o nr 2002, znany także jako “Strachotek”.
You must be logged in to post a comment.