SOR CN12 to dwudrzwiowa wersja modelu BN12 – niskowejściowego autobusu pełnowymiarowego produkowanego przez SOR Libchavy od 2004r.

W odróżnieniu od wersji BN12 , która jest przeznaczona do ruchu miejskiego, model CN12 jest wersją skierowaną do obsługi linii podmiejskich. Z zewnątrz oba typy nie różnią się od siebie zbyt specjalnie, różnice tkwią wewnątrz – wersja miejska posiada mniej miejsc siedzących i wyposażona jest skrzynię biegów o mniejszej liczbie przełożeń, zazwyczaj także w wersji automatycznej, również standardowo oferowany silnik jest nieco słabszy od wersji montowanej w podmiejskim odpowiedniku, choć oczywiście dokładna specyfikacja zależy głównie od oczekiwań zamawiającego.

Model CN12 wprowadzony na rynek w 2004r. jest pierwszym niskopodłogowym autobusem podmiejskim z firmy SOR. Konstrukcja pojazdu jest swoistym kompromisem mającym łączyć zalety autobusu niskopodłogowego i wysokopodłogowego – tylna część pojazdu jest zbieżna z rodziną modelu podmiejskiego C, zaś przednia z niskopodłogowym modelem NB 12 SorCity, co sprawia wrażenie, jakby autobus został wygięty w połowie długości.

Szkielet podwozia i nadwozia zostało wykonane ze stalowych nierdzewnych profili zamkniętych, pas boczny ze blachy nierdzewnej, ściany przednia i tylna z tworzyw sztucznych – wklejane do szkieletu. Drzwi w autobusie otwierają się na zewnątrz, zastosowano w nich system zapobiegający przytrzaśnięciu pasażerów.

Podłoga wewnątrz pojazdu znajduje się na wysokości ok. 320-340 mm nad poziomem jezdni, jest płaska do dwuskrzydłowych drzwi pasażerskich. Między częścią wysokopodłogową, a niskopodłogową znajduje się schodek pośredni.

Podłoga wewnątrz autobusu jest płaska do tylnej krawędzi dwuskrzydłowych drzwi pasażerskich, gdzie pojawia się próg o wysokości 240 mm i podwyższenie aż do tylnej części pojazdu. Przednia szyba panoramiczna została osadzona w uszczelce, pozostałe boczne – wklejane do szkieletu nadwozia. W pojazdach CN 12 zastosowano przednią oś portalową produkowaną przez SOR Libchavy, oraz tradycyjną oś napędową firmy DANA.

Autobusy tego typu są licznie eksploatowane w rodzimym kraju – w czeskich oddziałach grupy Veoila Transport, czy TQM Opava, ale także u ajentów wrocławskiej komunikacji, takich jak Dolnośląskie Linie Autobusowe, Sevibus, czy BUS Marco Polo Wratislavia 1992.

Za wyborem tych pojazdów przez ajentów złożyło się kilka czynników, takich jak: niskie spalanie oraz niższa cena – w porównaniu do w pełni niskopodłogowych autobusów, co ma duże znaczenie przy dość restrykcyjnych wymaganiach przetargowych na liniach strefowych we Wrocławiu, gdzie głównym kryterium wyboru oferty danego przewoźnika jest cena.

Zdjęcia autobusów w Fotogalerii Transportnews

Zakres numeracyjny:

#208 (Bus Marco Polo Wratislavia 1992, od 2011r., barwy zielono-czerwone)
#209-214 (Sevibus, od 2010r., barwy pomarańczowo-niebieskie, gminy Długołęka)
#216 (Sevibus 1992, od 2010r., barwy żółto-zielono-czerwone gminy Kobierzyce)
#222 (Sevibus, od 2011r., kolor biały, rezerwa przewoźnika)
#1103-#1104 (Dolnośląskie Linie Autobusowe, od 2011r., barwy firmowe przewoźnika)

SOR BN12 to niskowejściowy model autobusu miejskiego produkowanego przez SOR Libchavy od 2004r.

Konstrukcja pojazdu jest swoistym kompromisem mającym łączyć zalety autobusu niskopodłogowego i wysokopodłogowego – tylna część pojazdu jest zbieżna z rodziną modelu podmiejskiego C, zaś przednia część pojazdu jest o wiele niższa, co sprawia wrażenie, jakby autobus został wygięty w połowie długości.

Wersja BN12 została przeznaczona do obsługi linii miejskich, istnieje jednak też odmiana podmiejska – CN12.  Z zewnątrz oba typy nie różnią się od siebie zbyt specjalnie, różnice tkwią wewnątrz – wersja miejska posiada mniej miejsc siedzących i wyposażona jest skrzynię biegów o mniejszej liczbie przełożeń, zazwyczaj także w wersji automatycznej, również standardowo oferowany silnik jest nieco słabszy od wersji montowanej w podmiejskim odpowiedniku, choć oczywiście dokładna specyfikacja zależy głównie od oczekiwań zamawiającego.

Szkielet podwozia i nadwozia zostało wykonane ze stalowych nierdzewnych profili zamkniętych, pas boczny ze blachy nierdzewnej, ściany przednia i tylna z tworzyw sztucznych – wklejane do szkieletu. Drzwi w autobusie otwierają się na zewnątrz, zastosowano w nich system zapobiegający przytrzaśnięciu pasażerów.

Podłoga wewnątrz pojazdu znajduje się na wysokości ok. 320-340 mm nad poziomem jezdni, jest płaska do dwuskrzydłowych drzwi pasażerskich. Między częścią wysokopodłogową, a niskopodłogową znajduje się schodek pośredni.

Podłoga wewnątrz autobusu jest płaska do tylnej krawędzi dwuskrzydłowych drzwi pasażerskich, gdzie pojawia się próg o wysokości 240 mm i podwyższenie aż do tylnej części pojazdu. Przednia szyba panoramiczna została osadzona w uszczelce, pozostałe boczne – wklejane do szkieletu nadwozia. W pojazdach BN 12 zastosowano przednią oś portalową produkowaną przez SOR Libchavy, oraz tradycyjną oś napędową firmy DANA.

W 2010r. model BN12, wraz z siostrzanym CN12 przeszedł face-lifting. Zmiany miały charakter głównie kosmetyczny, zmieniono lampy przednie i tylnie, oraz nieco zmodyfikowano wygląd przedniego panelu z tworzyw sztucznych.

Zadowalające wyniki testów modelu BN12 u ajentów wrocławskiej komunikacji miejskiej nie przełożyły się jednak na ilość zamówień, przynajmniej jeśli chodzi o ten konkretny model. Do niedawna tylko DLA posiadało jedną sztukę tego autobusu, większym zainteresowaniem cieszy się podmiejska wersja CN12 – głównie z racji tego, że przetargi we Wrocławiu rozpisuje się głównie na linie strefowe. W połowie sierpnia 2012r. do Sevibusa dotarły trzy egzemplarze modelu BN12.

Zdjęcia autobusów w Fotogalerii Transportnews

Zakres numeracyjny:

#1101 (Dolnośląskie Linie Autobusowe, od 2010r., barwy firmowe przewoźnika)
#1014-1016 (Sevibus, od 2012r., barwy jednolite białe)