Ikarus 280.70E
Pod koniec lat ’80 producenci z branży motoryzacyjnej zwłaszcza z bloku wschodniego zrozumieli, że aby sprostać konkurencji zza żelaznej kurtyny, muszą wprowadzić istotne zmiany w oferowanych przez siebie, już dość przestarzałych pojazdach. Podobnież było w przypadku węgierskiego producenta autobusów – Ikarus.
Aby jednak móc konkurować z autobusami zachodnich konkurentów i utrzymać dotychczasową wysoką sprzedaż modelu 280, zdecydowano o najprostszym z możliwych, rozwiązaniu: zastosowaniu podzespołów zachodnich producentów, jak silnik, czy skrzynia biegów.
Idąc tą drogą, węgierski producent autobusów stopniowo zaczął modernizować konstrukcję – powstały niewielkie serie autobusów 280.57 i 280.58 – w których zastosowano niewielkie zmiany w silniku, oraz w zastosowanej skrzyni biegów. W 1992r. Ikarus odszedł od stosowania drzwi harmonijkowych na rzecz bardziej klasycznych, dwupłatowych, otwieranych do środka (podtyp 280.58B).
Kolejnym krokiem było dostosowanie konstrukcji pod montaż mocniejszego silnika – w 1992r. Pojawił się podtyp 280.37 wyposażony w silnik MAN D2866 o mocy 244, lub mocniejszy 310-konny sprzężony z automatyczną skrzynią biegów Voith. Na potrzeby tych silników wprowadzono istotne zmiany w konstrukcji – z racji większych rozmiarów jednostek napędowych, drugie drzwi zostały przesunięte bliżej przedniego nadkola. Inną wersją tak zmodernizowanej konstrukcji był podtyp 280.38 wprowadzony w roku 1994, wyposażony w silnik MAN D2865 o mocy 270KM. Produkcję obu tych podtypów zakończono już w 1995r.
Prócz silników MAN, wciąż stosowano też węgierskie silniki Raba, jednak już nie tylko typu D2156, lecz także sześciocylindrowe typu D10. Od 1993r. zaczęto je montować w autobusach Ikarus 280.70. Do wyboru była automatyczna skrzynia biegów ZF, lub Voith. W zależności od mocy silnika D10, jak i skrzyni biegów i wyposażenia, na końcu nazwy modelu odpowiednio dodawano symbol literowy A, B, C, D lub E.
Egzemplarze przeznaczone dla Wrocławia noszą typ 280.70E, a wyposażone są w silnik Raba D10UTS180 o mocy 244KM, sprzężone z automatyczną skrzynią biegów ZF-ECOMAT 4HP590. We wnętrzu nie zaszło wiele zmian – w stosunku do modelu 280.26 różnicą była pełna kabina kierowcy bez możliwości przejścia do przedziału pasażerskiego, zastosowanie dwuskrzydłowych drzwi otwieranych do środka, poręczy malowanych proszkowo na kolor żółty, oraz zamontowanie przezroczystych szyb oddzielających drzwi od rzędów siedzeń znajdujących się za i przed nimi. Autobusy te fabrycznie były malowane w barwy biało-czerwone.
W niektórych egzemplarzach w ramach blacharki zamontowano plastikowe siedzenia Automet. Na potrzeby tablic systemu informacji pasażerskiej montowanego na przystankach na pl. Powstańców Wielkopolskich, Rondzie Reagana, oraz na Kromera, w Ikarusach 280.70E zamontowano sterowniki PIXEL KPP-2, zaś po objęciu przez Mennicę Polską funkcji operatora systemu biletów komunikacji zbiorowej UrbanCard, w autobusach zamontowano również mobilne automaty do sprzedaży biletów. W 2012r. zaczęto też wymianę kasowników na czeskiej firmy Mikroelektronika.
Łącznie do Wrocławia dostarczono 10 sztuk autobusów typu 280.70E, które kontynuowały zakres numeracji przegubowych Ikarusów w MPK Wrocław: 5316-5325. Pierwsze egzemplarze (5316-5317) zostały zdjęte ze stanu MPK w 2009r., a następnie zezłomowane.
Eksploatację Ikarusów 280.70E zakończono w 2014r., a dwa egzemplarze (5324 i 5320) przekazane zostały Klubowi Sympatyków Transportu Miejskiego. Jeden z nich (5320) został zachowany na zabytek. Remont objął kompleksową naprawę i wymianę skorodowanych części podwozia, nadwozia, naprawę elektryki, wnętrza, oraz przywrócenie pierwotnych, biało-czerwonych barw.
Remont autobusu o numerze 5320 był wsparty finansowo przez portal Transportnews. Do lutego 2022r. przekazaliśmy na ten cel ponad 3 tysiące złotych.
Zdjęcia autobusów w Fotogalerii Transportnews
Zdjęcia wnętrz autobusów w Fotogalerii Transportnews
Zakres numeracyjny:
#5316-5325: 1995-2014 MPK Wrocław;
#5320: 2014-obecnie KSTM;
