Neoplan N4016

Neoplan N4016 to niskopodłogowy autobus miejski, wywodzący się konstrukcyjnie od standardowych autobusów miejskich VÖV-II (S80). Jest to także rozwinięcie idei nowoczesnego niskopodłogowego autobusu miejskiego firmy Gottlob Auwärter GmbH & Co. KG z roku 1976. Idea ta znalazła powszechne zainteresowanie dopiero dekadę później, kiedy to pod koniec lat ’80 zaczęły powstawać autobusy z podłogą obniżoną od przedniego pomostu, do drugich drzwi.

Od 1990r. Neoplan zaczął produkować model N4014NF z silnikiem ustawionym pionowo. Pomimo, iż to była nowa konstrukcja, to stylistycznie czerpała ona z poprzednika – modelu N416. Identyczny był przedni pas z reflektorami rodem z popularnego również w Polsce, samochodu Mercedes W123. Równocześnie produkowany była także wersja z silnikiem leżącym – model N4016, który dłużej, niż jego siostrzana wersja, pozostał w produkcji. Ten sam model produkowany był też w latach 1996-1999 produkowany w podpoznańskim Bolechowie.

Konstrukcję modeli N4014NF i N4016 wykonano ze spawanych profili stalowych. Silnik zabudowany był poprzecznie na tylnym zwisie, zblokowany ze skrzynią biegów. Napęd przekazywany był na tylne koła poprzez przekładnię kątową i wał napędowy. Do napędu wykorzystywano silniki różnych marek, a w późniejszym czasie, głównie firmy MAN.

Dzięki łagodnym wzniosie podłogi bez stopni pośrednich wewnątrz pojazdu, konstrukcja pojazdu wyprzedzała konkurencję o około 5 lat. Trzydrzwiowe wersje tych pojazdów w ostatnich drzwiach posiadały jeden stopień pośredni. Tak jak w przypadku pojazdów tego typu pozostałych niemieckich firm produkujących autobusy (MAN i Mercedes), zastosowano tu szyby boczne wklejane do ocynkowanego szkieletu pojazdu. Przednia część pojazdu wykonana została z tworzyw sztucznych. Ponadto zastosowano tu: giętą szybę przednią, duże boczne okna z uchylnymi lufcikami, w środku zastosowano wygodne fotele wypełnione gąbką, a obite materiałem.

Autobusy Neoplan N4016, zanim rozpoczęto produkcję w fabryce w Bolechowie; do polskich miast trafiały za sprawą zachodnich przewoźników, głównie z Niemiec, którzy po około 8-12 latach eksploatacji tego typu pojazdów, sprzedawały je innym firmom. Polscy przewoźnicy natomiast chętnie wybierali te pojazdy, jako alternatywę, dla drogich nowoczesnych autobusów niskopodłogowych, a fabrycznie nowych, ale wysokopodłogowych autobusów.

Te pojazdy nie były we Wrocławiu od nowości. Autobusy Neoplan N4016, pojawiły się we Wrocławiu w roku 2001, za sprawą biura podróży Marco Polo (obecnie BUS Marco Polo Wratislavia 1992). Był to egzemplarz testowy z roku 1995, który w tym samym roku był testowany u kilku przewoźników, m.in. przez PKA Gdynia, MPK Poznań, czy MPK Włocławek. Autobus obsługiwał darmową linię z Dworca PKS do Centrum Handlowego Bielany.

To nie jedyna wersja, która gościła we Wrocławiu. W 2003 roku, dzięki Dolnośląskim Liniom Autobusowym (DLA), pojawiły się także odpowiedniki zasilane gazem ziemnym CNG, które wykorzystywane były na szeregu liniach komunikacyjnych obsługiwanych przez tego przewoźnika. W rok później, DLA sprowadziło następne 3 (z czego jeden z nich nigdy nie wyjechał na miasto i służy jako magazyn części zamiennych) egzemplarze modelu N4016 CNG, poprzednio kursujących w Omnibusbetrieb Reisebüro Wolfgang Steinbrück.

W 2006r. w związku ze zwiększoną ilością remontów i niezbyt zrozumianą decyzją MPK Wrocław, o wycofaniu autobusów Jelcz M11 z liniowej eksploatacji, z MPK w Legnicy wypożyczono jeden egzemplarz modelu N4016, który oddano jeszcze w tym samym roku, po dostarczeniu ostatniej partii autobusów Volvo 7700 i 7700A dla MPK Wrocław.

Więcej egzemplarzy modelu N4016 pojawiło się dopiero w roku 2007, również za sprawą przewoźnika BUS Marco Polo Wratislavia 1992. Były to egzemplarze, poprzednio kursujące w BVB Berlin. Początkowo, jak poprzednio, egzemplarze kursowały na darmowych liniach do Parku Handlowego Bielany. Sytuacja uległa odmianie z chwilą, kiedy w roku 2008 w związku z kolejną falą remontów. Wówczas Marco Polo sprowadziło kolejnych kilka egzemplarzy tych autobusów z BVB Berlin, które po raz kolejny pojawiły się w MPK Wrocław. (470 -> 202; 202 -> 206)

Po wygranym przetargu na obsługę linii międzygminnych gminy Kobierzyce i po oddaniu przez MPK wypożyczonych egzemplarzy, Bus Marco Polo, wraz z niedawno powstałym przewoźnikiem Sevibus, zaczął wykorzystywać kilka wcześniej sprowadzonych z BVB Berlin, egzemplarzy Neoplanów N4016. Pojazdy te nie były jednak wykonane w Polsce. Posiadają drzwi zamykane przez fotokomórkę, w pełni klimatyzowany przedział pasażerski. W przypadku tego ostatniego, nie stwierdzono używania jej od momentu eksploatacji na liniach komunikacji miejskiej we Wrocławiu.

Autobusy Neoplan N4016 były produkowane także w wersji z silnikiem w układzie wieżowym (N4016td). Z kolei w roku 1999, firma Neoplan Polska (obecnie Solaris Bus&Coach) zaczęła oferować zmodernizowaną wersję tego modelu, zwaną K4016td, która jednak nie posiadała swojego odpowiednika za granicą. Wiele z rozwiązań zastosowano później w autobusach Solaris Urbino. Sam producent oferował zmodernizowaną wersję, zwaną Neoplan Centroliner. Po wchłonięciu Neoplana w struktury koncernu MAN, z oferty wycofano większość miejskich modeli autobusów Neoplan, zastępując je analogicznymi modelami firmy MAN, a Neoplan ograniczył się głównie do produkcji luksusowych autobusów dalekobieżnych.

Konstrukcję opartą na konstrukcji N4016td na licencji Neoplana, produkuje także białoruski producent pojazdów użytkowych, firma MAZ. Model 103 jest bardzo zbliżony do konstrukcji N4016td, jednak w przeciwieństwie do niego, w ramach oszczędności, zastosowano tradycyjną oś napędową, przez co poziom podłogi unosi się od środkowych drzwi tak samo, jak w Neoplanie N4016.

Zdjęcia autobusów w Fotogalerii Transportnews

Producent:	Gottlob Auwärter GmbH & Co. Neoplan Polska (1996-1999)
Premiera:	1988
Miejsce produkcji:	RFN Bolechowo-osiedle, Polska (1996-1999)
Podobne:	MAN NL202, Mercedes O405N
Pokrewne:	Neoplan N4016td, Neoplan K4016td, MAZ 103
Następca:	Neoplan N4416 (Gottlob Auwärter) Neoplan K4016td (Neoplan Polska) Solaris Urbino 12 (Solaris Bus&Coach d. Neoplan Polska)
Długość	12 000 mm
Szerokość	2 500 mm
Wysokość	2 780 mm 2 950 mm
Masa własna	11 000 kg
Masa całkowita	17 600 kg 18 000 kg
Układ drzwi	2-2-2 2-2-0
Liczba drzwi	3 2
Szerokość drzwi	1250 mm
Wysokość podłogi w 1 drzwiach	320 mm
Wysokość podłogi w 2 drzwiach	320 mm
Wysokość podłogi w 3 drzwiach	635 mm
Ilość miejsc ogółem	104 105
Liczba miejsc siedzących	31 39
Silnik	DAF GS 160M MAN D2866UH MAN D0826LOH17
Moc	160 kW / 218 KM 162 kW / 220 KM 176,5 kW / 240 KM
Skrzynia biegów	VOITH D851.3 ZF 4HP500
Ilość biegów	3 4
Typ	Automatyczna
Kabina	zamykana, półotwarta
Drzwi	Pneumatycznie otwierane do środka Elektrycznie otwierane do środka

Zakres numeracyjny:

 

BUS Marco Polo Wratislavia 1992:

#201, (ex. 201 MPK Wrocław, ex. 80?? BVB Berlin),

#202 (ex. 470 MPK Wrocław, ex.8089 BVB Berlin),

#204 (ex.8040 BVB Berlin),

#206 (ex. 202 MPK Wrocław, ex. 8090 BVB Berlin),

 

Wypożyczenia w MPK Wrocław:

#201 (2008r., -> 201 BUS Marco Polo),

#202 (2008r., -> 206 BUS Marco Polo),

#204 (2006r. -> 204 MPK Legnica),

#470 (2008r. -> 202 BUS Marco Polo)