Alstom NGT8D (Magdeburg)

Alstom NGT8D to trójczłonowy, przegubowy, częściowo-niskopodłogowy tramwaj z rodziny Citadis 200. Tramwaj produkowany był w różnych konfiguracjach w latach 1995-1998 przez konsorcjum Linke-Hofmann-Busch/WBD/ABB. Po przejęciu firmy LHB, produkcję tego modelu – już pod nazwą handlową Citadis 200, kontynuował Alstom. Produkcję zakończono w 2012r.

Pudło tramwaju o konstrukcji stalowej, zostało oparte na czterech wózkach: dwa skrajne zostały wyposażone w cztery silniki asynchroniczne; a pozostałe dwa (znajdujące się pod środkowym członem) wózki toczne mają zmniejszoną średnicę kół. Tramwaj posiada impulsowy układ rozruchu oparty o tranzystory IGBT.

Tramwaj ten miał długość 29,3 m, szerokość 2,3 m i masę 32,5 ton. Wysokość podłogi w skrajnych członach wynosi 59 cm nad główką szyny, a w środkowej części wagonu – tylko 35 cm, zaś przy wejściach podłoga jest jeszcze bardziej obniżona. Udział niskiej podłogi wynosił 70%. Do wnętrza można było się dostać przez 5 par drzwi odskokowo-przesuwnych – 3 znajdują się w strefie z obniżonym przebiegiem podłogi, zaś pojedyncze drzwi znajdują się w skrajnych członach na skosach wagonu. Tramwaj może przewieźć 222 pasażerów, w tym 71 na miejscach siedzących.

 

Użytkownikiem tych pojazdów jest m.in. MVG z Magdeburda, które w latach 1994-2000 zamówiło 72 wagony typu NGT8D, które wyprodukowało konsorcjum LHB/WBD/ABB. Kolejną serię tych pojazdów wyprodukował już Alstom LHB.

W latach 2000-2001 tramwaje te gościły na testach w różnych miastach Polski – testowane były m.in. w Warszawie, Poznaniu, Szczecinie. Testy odbyły się także we Wrocławiu, gdzie w dniach 20-25 stycznia 2001r. jeździł na linii 24. Testy związane były z planowanym przetargiem na dostawę niskopodłogowych tramwajów dla MPK Wrocław, który miał odbyć się w I kwartale 2001 roku. Ostatecznie przetarg nie doszedł do skutku, a Wrocław jeszcze przez ponad dekadę nie posiadał we flocie tramwajów o niskiej podłodze.